ο χρόνος τρέχει, κοντεύει Πάσχα | ξενώνας ελαιώνας

Φέτος, συμβαίνει κάτι ξεχωριστό - το Ορθόδοξο και το Καθολικό Πάσχα πέφτουν την ίδια μέρα, την Κυριακή 20 Απριλίου!

Η τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν το 2017, γεγονός που το καθιστά μια σπάνια και συναρπαστική περίσταση.

Μήπως να θυμηθούμε τα παλιά και να γιορτάσουμε πάλι παραδοσιακά το Πάσχα στον «ελαιώνα»;

Κλείστε τη διαμονή σας νωρίς, ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε κάτι πραγματικά αξέχαστο για εσάς.

Εξασφαλίστε τη θέση σας τώρα και αφήστε μας να κάνουμε αυτό το Πάσχα αξέχαστο!

Γιορτάζοντας 25 χρόνια, θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα ακόμη βίντεο γεμάτο με τις αγαπημένες σας αναμνήσεις στον ξενώνα ελαιώνα.  

Σας προσκαλούμε να ψάξετε τα αρχεία σας και να μοιραστείτε μαζί μας τις αγαπημένες σας στιγμές. 

Κάποιοι από εσάς έχετε ήδη στείλει όμορφες φωτογραφίες και βίντεο - σας ευχαριστούμε!

Αν δεν το έχετε κάνει ακόμα, υπάρχει ακόμα χρόνος. Στείλτε μας τις αναμνήσεις σας μέχρι το τέλος Μαρτίου και γίνετε μέρος του επετειακού μας εορτασμού!

Εδώ μπορείτε να ξαναδείτε το δικό μας βίντεο για την επέτειο.

Στις αρχές Φεβρουαρίου, συμμετείχαμε στη έκθεση τροφίμων ΕΞΠΟΤΡΟΦ στην Αθήνα, όπου παρουσιάσαμε το νέο μας προϊόν, το εξαιρετικά παρθένο βιολογικό ελαιόλαδο από ελιές ποικιλίας Αμφίσσης.

Προσέλκυσε μεγάλο ενδιαφέρον από τους επισκέπτες του περιπτέρου μας για τη γεύση και το άρωμα. Οι ελιές ΠΟΠ Ροβιών(Αμφίσσης)είναι μια ποικιλία ελιάς που έως τώρα δεν χρησιμοποιείται για ελαιόλαδο γιατί είναι γνωστή και αγαπητή ως βρώσιμη ελιά.

Δημιουργήσαμε νέα ετικέτα σε μαύρο χρώμα για να ξεχωρίζει από το εξαιρετικά παρθένο βιολογικό ελαιόλαδο από ελιές ποικιλία Κορωνέικη.

Ενθαρρυμένοι από τη θετική ανταπόκριση, εξετάζουμε τώρα το ενδεχόμενο να το υποβάλουμε σε διαγωνισμό για βράβευση.

Θα σας κρατάμε ενήμερους για την πορεία του.

Το κτήμα σφύζει από δραστηριότητα.

Δύο ομάδες των τεσσάρων ατόμων εργάζονται σκληρά, κλαδεύοντας τα καμένα ελαιόδεντρα.

Το θέαμα είναι αποκαρδιωτικό - δέντρα ηλικίας πάνω από 100 χρόνια κόβονται μέχρι το έδαφος ή ξεριζώνονται.

Ξεκινάμε πάλι από την αρχή σε αυτήν τη μεγάλη ηλικία μας.

Θα χρειαστούν χρόνια μέχρι να ξαναδούμε μια παραγωγική συγκομιδή.

Όσο δύσκολο κι αν είναι, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Όπως έλεγε και ο πρόγονός μας, ο Αντώνης Παπαδόπουλος: «Μπρός, και μόνο μπρός, αλλιώς πώς;»

Έτσι συνεχίζουμε να προχωράμε, να ξαναφυτεύουμε και να πιστεύουμε σε αυτό που έρχεται.

Ξέρουμε ότι μετά από κάθε καταιγίδα, το ουράνιο τόξο πάντα λάμπει, και εμείς το περιμένουμε υπομονετικά.